Esther Smit van maatschappelijk confectieatelier Oxious Talent Factory won de titel Rotterdamse Zakenvrouw van het Jaar 2024 in de categorie Aanstormend Talent. Ze is verrast: ‘Dat je op je 52ste wordt gezien als veelbelovend, dat is inspirerend. Het is nooit te laat om op te staan en voor je talenten te gaan.’
De bestuurskundige zei acht jaar geleden haar vaste baan vaarwel en begon in de textiel. Sinds twee jaar maakt ze met Oxious Talent Factory kleding en accessoires van bestaande materialen. Een moedige stap, want dat was niet de meest stabiele periode in haar leven. ‘Ik lag in scheiding en moest ineens in m’n eentje zorgen voor drie opgroeiende kinderen. Een paar weken heb ik getwijfeld: zal ik toch geen vaste baan nemen? Nee, ik moet ondernemen alsof dit allemaal niet gebeurd is, besloot ik. Maar mijn eigen onderneming moest snel een succes worden, want ik wilde mijn eigen broek ophouden, ook als voorbeeld voor m’n kinderen.’
Nieuw is net zo duur als tweedehands
In de Oxious Talent Factory wordt van afgedankte bedrijfstextiel nieuwe mode en accessoires gemaakt. Grondstoffen zijn er voldoende, want mode wordt nog steeds behandeld als een wegwerpartikel. Elk jaar wordt tussen de 250 en 300 miljoen kilo kleding op de afvalberg gegooid. Ontzettende verspilling, als je bedenkt dat bijvoorbeeld het produceren van één spijkerbroek gemiddeld zo’n vijfduizend liter water kost. En die kledingbakken om afgedankte kleding te recyclen? Esther: ‘Wereldwijd zijn textielinzamelaars van tweedehands kleding hun afzetmarkt kwijt. Die exporteerden voorheen naar Rusland en Afrika, maar daar is de vraag naar gebruikte kleding ook ingestort. Mensen kopen goedkope kleding bij de Sheins van deze wereld, omdat dat net zo duur is als een tweedehands trui of broek. Het systeem staat op springen.’
Nieuwe mogelijkheden
De wereld van mode is nog een volledig lineair systeem, weet Esther. ‘Mensen denken: als je er een oude trui in de recyclingbak stopt, komt er een nieuwe trui uit, maar dat is slechts zo in 1 procent van de gevallen. We moeten naar een circulair systeem. En dan heb je dus mensen nodig die iets kunnen maken van afvalstromen.’
Die mensen heeft Esther gevonden. In haar atelier werken uitsluitend mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. ‘Pas je in onze maatschappij niet in een standaard hokje, dan word je daar in gepropt. Mensen die nu bij mij werken, werden niet gezien. Nieuwkomers op de arbeidsmarkt worden beoordeeld op diploma’s en taalvaardigheid en niet naar hun skills: Als je verder kijkt dan dat, zijn er nieuwe wegen en mogelijkheden.’
- Luister naar de podcast Duurzaamheid als uitgangspunt, met Rotterdamse zakenvrouwen Esther Smit en Sharon van Herel.
Foto: Freestocks (Unsplash)
