Veel van onze materialen, ofwel spullen, zijn gemaakt van fossiele grondstoffen. Alles wat met fossiele grondstoffen gemaakt is, zoals plastics, is ook te produceren met groene grondstoffen: de bio-based alternatieven. Dit brengt echter nieuwe uitdagingen met zich mee, aangezien het gebruik van groene grondstoffen ook landbouwgrond vereist.
Peter Arnoldy is auteur van het boek “De Materialen Transitie”. Peter is van oorsprong een petrochemicus, ofwel een scheikundige. Voorheen heeft hij een lange tijd bij Shell gewerkt en hij is altijd al bezig geweest met zoeken naar nieuwe toepassingen van aardolie. In de Materialen Transitie beschrijft hij de noodzaak om van een weggoooi maatschappij naar duurzaam gebruik van materialen te gaan.
Stel je voor: alle materialen die momenteel fossiel gemaakt worden, vervangen we één op één door koolstofverbindingen (een duurzamer alternatief). Hiervoor hebben we 8% van de landbouwgrond nodig. Dit zou een concurrentie betekenen voor de voedselproductie, aangezien momenteel 99% van onze landbouwgrond gebruikt wordt voor voedselcreatie.
Als we daarnaast alle fossiele brandstoffen zouden vervangen door groene brandstoffen, zou zelfs 28% van de landbouwgrond nodig zijn om dit te realiseren. Dit betekent dat als we beide scenario’s zouden nastreven – zowel het vervangen van fossiele materialen als brandstoffen – we maar liefst 36% van ons landbouwareaal zouden nodig hebben. Dit is echter niet haalbaar, aangezien we op een gegeven moment simpelweg niet genoeg voedsel zouden hebben.
Daarom moeten we ons richten op het inruilen van fossiele brandstoffen voor electrificatie, zoals elektrisch rijden en verwarmen. We moeten ook de omschakeling maken van fossiele grondstoffen naar groene grondstoffen, waarbij we tegelijkertijd proberen het gebruik van materialen te verminderen. Dit kan worden bereikt door minder te consumeren en meer te recyclen.
